zaterdag, december 13, 2003
In NRC Handelsblad vandaag een lezenswaardig portret van Eva Besnyö "tussen weemoed en Dolle Mina":
1931 was het jaar van de 'Mona Lisa' van Eva Besnyö. Het jongetje met de veel te grote cello op zijn rug. Het is een foto gemaakt van het balkon van een villa aan het Balatonmeer in Hongarije waar zij met haar familie op vakantie was. Er kwam een vier man sterk zigeunerorkestje langs, drie violen en een cello, de laatste uitgerekend voor de kleinste. De muziek was niet om aan te horen, zei ze later. Maar het beeld was goud waard. Eerst de vier in opperste concentratie onder het balkon dat als hoekige slagschaduw een podium vormt. Dan een opname van de kleine cellist die met een oneindig weemoedige blik zijn hoofd laat rusten op de steel van zijn instrument. Op de derde foto, de Mona Lisa, heeft het ventje de cello op zijn rug gegord en loopt hij weg door een lange bomenlaan. De strijkstok in zijn linkerhand.
foto Eva Besnyö
1931 was het jaar van de 'Mona Lisa' van Eva Besnyö. Het jongetje met de veel te grote cello op zijn rug. Het is een foto gemaakt van het balkon van een villa aan het Balatonmeer in Hongarije waar zij met haar familie op vakantie was. Er kwam een vier man sterk zigeunerorkestje langs, drie violen en een cello, de laatste uitgerekend voor de kleinste. De muziek was niet om aan te horen, zei ze later. Maar het beeld was goud waard. Eerst de vier in opperste concentratie onder het balkon dat als hoekige slagschaduw een podium vormt. Dan een opname van de kleine cellist die met een oneindig weemoedige blik zijn hoofd laat rusten op de steel van zijn instrument. Op de derde foto, de Mona Lisa, heeft het ventje de cello op zijn rug gegord en loopt hij weg door een lange bomenlaan. De strijkstok in zijn linkerhand.
foto Eva Besnyö
# posted by Jan-Edward : 18:13
|
|